زمینه و هدف: دیسمنوره در زمره شکایات شایع زنان است که بر زندگی روزانه آنان اثر می گذارد. درمان های مختلفی برای دیسمنوره مطرح شده که از آن میان می توان به آرام سازی اشاره نمود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر روش آرام سازی پیش رونده عضلانی بر دیسمنوره اولیه دانشجویان دختر دانشکده پرستاری - مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است.روش بررسی: این مطالعه به روش نیمه تجربی صورت گرفته و نمونه مورد مطالعه شامل 80 نفر دانشجوی دختر سال اول دانشکده پرستاری و مامایی مبتلا به دیسمنوره درجه 2 و 3 بوده است. واحدهای مورد پژوهش به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه تجربه پس از آموزش روش آرام سازی، واحدهای پژوهش روزانه 2 بار، هر بار به مدت 20 دقیقه در طی 3 ماه متوالی آرام سازی پیش رونده عضلانی را انجام می دادند و پرسشنامه ای را در سه روز اول هر دوره قاعدگی تکمیل می نمودند. گروه کنترل پرسشنامه را در سه روز اول دوره قاعدگی (2 بار در روز) تکمیل می نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، x2 ، فیشر و t مستقل و نرم افزار SPSS انجام گرفت.یافته ها: در دوره اول (149/0=p) و دوم قاعدگی (390/0=p) اختلاف معناداری بین دو گروه کنترل و تجربه مشاهده نشد. لیکن در دوره سوم (023/0=p) اختلاف معناداری را بین دو گروه وجود داشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، روش آرام سازی پیش رونده عضلانی موجب کاهش درد دیسمنوره می شود. بنابراین روش یاد شده را می توان به عنوان یک درمان موثر برای کاهش درد دیسمنوره مورد استفاده قرار داد.

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه یکی از عوامل شایع غیبت از محل کار و کاهش کیفیت زندگی زنان است. طبق مطالعات مصرف روغن ماهی باعث تولید پروستاگلاندین (PG) ضعیف تری از رده پروستاسیکلین ها می گردد و شدت دیسمنوره را می کاهد. هدف این مطالعه آن است که میزان کارایی روغن ماهی را در دیسمنوره اولیه در دختران دبیرستان را تعیین نماید.روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 44 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهرستان همدان انجام شد. به صورت تصادفی دو گروه 22 نفره از بین دانش آموزان مبتلا به دیسمنوره انتخاب و به مدت 2 ماه به یک گروه کپسول روغن ماهی و به یک گروه دیگر پلاسبو تجویز شد. قبل از تجویز دارو، در انتهای 2 ماه درمان و نیز 2 ماه بعداز خاتمه درمان افراد مورد مطالعه، ویزیت شدند. در این 3 مرحله، شدت درد براساس معیار VAS و مدت درد براساس سیستم COX، در هر گروه ثبت شد. داده ها با استفاده از SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بعد از 2 ماه از شروع درمان میانگین شدت درد (VAS) در گروه روغن ماهی به طور معنی داری از گروه پلاسبو کمتر بود (0.05 P<). میانگین مدت درد نیز در این زمان، در گروه روغن ماهی با اختلاف معنی داری کمتر از گروه پلاسبو بود (0.05 P<). شاخص آزمون (2.72= t)2 ماه بعد از خاتمه تجویز کپسول ها و گذشت 2 ماه از اتمام درمان نیز میانگین شدت درد (VAS) در گروه روغن ماهی با گروه پلاسبو اختلاف معنی داری داشت و کمتر بود. میانگین مدت درد (ساعت) در گروه روغن ماهی اختلاف معنی داری با گروه پلاسبو داشت (0.05 P<).نتیجه گیری: کپسول روغن ماهی بعد از دو ماه مصرف نسبت به پلاسبو، اثر قابل توجهی در کاهش شدت و مدت درد دیسمنوره اولیه داشت و تا دو ماه پس از خاتمه درمان نیز اثر آن از پلاسبو بیشتر بود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و اهمیت دیسمنوره در زنان و دختران و اثرات آن بر کیفیت زندگی اجتماعی و فردی آنان، اقبال عمومی جهت استفاده از درمان های تکمیلی، جایگزین و گیاهی و محدود و جدید بودن درمان های موضعی، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مناستیل بر شدت دیسمنوره اولیه دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه های شهر ساوه در سال 1384 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی و دو سوکور بر روی 72 دختر مبتلا به دیسمنوره اولیه در محدوده سنی 18 تا 26 سال و مجرد دارای شرایط لازم جهت ورود به مطالعه انجام گرفت. ابتدا فرم شماره 1 در طی یک سیکل قاعدگی توسط این افراد تکمیل شد که علاوه بر پاسخ به سوالات دموگرافیک و ورزش و عوامل استرس زا و استفاده از مسکن، شدت درد خود را در اولین سیکل قاعدگی بر روی نمودار سنجش درد علامت زدند، سپس افرادی که درد خفیف داشتند (درجه 0 تا 3) از مطالعه حذف و بقیه در دو گروه متوسط (درجه 4 تا 7) و شدید (درجه 8 تا 10) قرار گرفتند. با در نظر گرفتن میزان شدت درد قاعدگی، افراد به طور تصادفی بر اساس لیست اسامی، در دو گروه دارو و دارونما قرار گرفتند. گروه دارو، یک ویال لوسیون موضعی مناستیل و گروه دارونما یک ویال مشابه ویال مناستیل دریافت نمودند تا در دو روز اول قاعدگی روزانه حداکثر سه دوز به مدت دو سیکل قاعدگی استفاده نمایند. سپس اطلاعات افراد در این دو سیکل در پرسشنامه شماره 2 تکمیل گردید و در صورت نیاز به مسکن، نوع و تعداد مسکن مصرف شده نیز ثبت شد. شدت درد قاعدگی و علایم همراه و تغییر وضعیت دیسمنوره و علایم همراه در داخل گروه ها با آماره Freedman و در بین گروه ها با آماره Mann-Whitney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: در ارزیابی نمونه های مورد مطالعه از نظر سن، قد، وزن، وضعیت نظم قاعدگی، سطح تحصیلات و اشتغال پدر و مادر، رشته های تحصیلی و ورزش، اختلاف آماری معنی دار بین دو گروه مشاهده نشد. اگر چه شدت درد و علایم همراه قاعدگی با مصرف دارو در هر دو گروه کاهش یافت، اختلاف تغییرات شدت درد و علایم بین دو گروه به لحاظ آماری معنار دار بود (P<0.0001). مصرف مسکن و میزان خونریزی قاعدگی نیز بعد از درمان کاهش یافت و عوارض جانبی جدی نیز با مصرف مناستیل مشاهده نگردید.نتیجه گیری: مصرف مناستیل سبب کاهش دیسمنوره اولیه می شود. بررسی تاثیر بلند مدت مناستیل به مدت 6 ماه توصیه می شود.

زمینه: قاعدگی دردناک، تقریبا در 50 درصد از خانم های دارای قاعدگی های منظم دیده می شود. در این راستا روش های درمانی متفاوتی مطرح شده و مسلما انتخاب روشی با عوارض جانبی کم تر ترجیح داده می شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر عصاره گیاه خوشاریزه بر دیسمنوره اولیه بود. روش ها: این کارآزمایی بالینی یک سوکور در دانشجویان دارای دیسمنوره اولیه در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. تعداد 60 دانشجو به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره دریافت کننده عصاره خوشاریزه و دارونما تقسیم شده و گردآوری اطلاعات با ابزار سنجش شدت درد انجام شد. در پایان ماه اول و دوم پس از درمان، شدت درد دو گروه، تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. جهت آنالیز اطلاعات از آزمون های تی، کای اسکویر و من ویتنی استفاده شد. یافته ها: میانگین شدت دیسمنوره در مدت دو ماه قبل از تجویز دارو در گروه درمان با خوشاریزه 10.86±34.74 و در گروه دارونما 11.16±35.55 بود که تفاوت معنادار با هم نداشتند. اما پس از درمان، این میانگین در گروه درمان با خوشاریزه 7.33±22.49 و در گروه دارونما 9.91±28.93 بود و تفاوت معنادار بود (.(P<0.001نتیجه گیری: عصاره خوشاریزه و دارونما توانستند در طول درمان، شدت دیسمنوره را کاهش دهند و تاثیر خوشاریزه بیشتر بود. استفاده از عصاره خوشاریزه در درمان دیسمنوره پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: قاعدگی دردناک تقریبا در 5 درصد از زنان دارای قاعدگی های منظم دیده می شود. در این راستا روش های درمانی متفاوتی مطرح شده و مسلما انتخاب داروهایی با عوارض جانبی کمتر ترجیح داده می شود. لذا پژوهش حاضر نیز با هدف تعیین تاثیر عصاره گیاه خوشاریزه بر دیسمنوره اولیه صورت پذیرفته است. مواد و روش ها: در طی یک مطالعه کار آزمایی بالینی یک سو کور 60 نفر از دانشجویان دارای دیسمنوره اولیه در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. دانشجویان به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره دریافت کننده عصاره خوشاریزه و دارو نما تقسیم شدند. جهت گرد آوری اطلاعات از ابزار سنجش شدت درد استفاده گردید. در پایان ماه اول و دوم پس از درمان، شدت درد دو گروه تعیین و با شرایط قبل از مداخله مقایسه شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های تی، کا- اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین شدت دیسمنوره در مدت 2 ماه قبل از تجویز دارو در گروه خوشاریزه 8.46±2.75 و در گروه دارو نما 8.80±2.53 بود که هر دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند ولی پس از تجویز دارو، این میانگین در گروه مداخله 3.41±1.12 و در گروه بدون مداخله 7.82±2.60 بود که بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد (P<0.001).نتیجه گیری: عصاره گیاه خوشاریزه و دارو نما توانستند در طول درمان شدت دیسمنوره را کاهش دهند و تاثیر خوشاریزه بسیار بیشتر از دارو نما بود. استفاده از عصاره خوشاریزه در درمان دیسمنوره پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه به عنوان درد لگنی در غیاب یک ضایعه پاتولوژیک مشخص در دوران قاعدگی تعریف می شود و درمان اصلی آناستفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می باشد. به علت عوارض شناخته شده داروهای شیمیایی و سابقه مصرف رازیانه در طبسنتی به عنوان یک گیاه آرام بخش و ضد اسپاسم، هدف این مطالعه تعیین تاثیر رازیانه بر دیسمنوره اولیه می باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی دوسو کور تعداد 50 دانشجوی دختر مبتلا به دیسمنوره اولیه متوسط تا شدید انتخاب کرد و به طورتصادفی در دو گروه عصاره رازیانه و دارونما تقسیم شدند. گروه ها برای 2 ماه متوالی درمان را از روز اول خونریزی به مدت 3 روز برای 4 بار درروز به کار بردند.یافته ها: شدت درد در گروه رازیانه در مقایسه با قبل از درمان، کاهش یافت (P<0.000) مقایسه دو گروه نشان داده، تفاوت معنی داری در شدتدرد در سیکل دوم درمان وجود داشت و این کاهش، بیشتر در گروه رازیانه مشاهده شد. (P<0.006) مدت درد نیز در گروه عصاره رازیانه در دو ماه کاهش داشت (P<0.00).میزان مصرف مسکن نسبت به قبل درمان در گروه رازیانه کمتر بوده؛ اما در مقایسه با دارونما معنی دار نبودهاست.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بررسی حاضر به نظر می رسد عصاره رازیانه می تواند باعث کاهش شدت دیسمنوره شود. در این زمینه انجام پژوهش هایی با طول مدت و تعداد نمونه بیشتر برای حصول اطمینان و اظهار نظر قطعی، ضروری است.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت و شیوع دیسمنوره در بین زنان و دختران سنین باروری و وجود گزارشاتی مبنی بر تاثیر روغن ماهی بر دیسمنوره، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روغن ماهی در درمان دیسمنوره ی اولیه دانشجویان شهر تهران در سال 1382 انجام گرفت. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی، بر روی 80 دختر دانشجوی مجرد و مبتلا به دیسمنوره ی اولیه که شرایط لازم جهت ورود به مطالعه را داشتند انجام گرفت. ابتدا در طی یک سیکل قاعدگی پرسش نامه ای توسط نمونه های پژوهش در مورد مشخصات دموگرافیک، ورزش، عوامل استرس زا، استفاده از مسکن و شدت درد در اولین سیکل قاعدگی (با استفاده از نمودار سنجش درد) تکمیل شد. سپس افرادی که درد خفیف داشتند (درجه ی 0 تا 3 خط کش درد) از مطالعه حذف و بقیه در دو گروه متوسط (درجه ی 4 تا 7) و شدید (درجه ی 8 تا 10) بلوک بندی شدند. به تمام نمونه ها کپسول های 1 گرمی روغن ماهی به مقدار 2 گرم روزانه در دو دوز منقسم صبح و شب از روز 15 سیکل قاعدگی به مدت 45 روز متوالی تجویز شد. میزان مصرف مسکن و شدت درد در دو سیکل حین مصرف روغن ماهی و دو سیکل بعد از مصرف روغن ماهی به روش قبل توسط دانشجویان ثبت شد و تغییر وضعیت دیسمنوره ی متوسط و شدید با آزمون مک نمار و آزمون علامت مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد 52/2±1/22 سال بود. عوامل مؤثر بر شدت دیسمنوره ی قبل و پس از درمان اختلاف معنی داری نداشتند. فراوانی دیسمنوره ی شدید از 50 درصد قبل از درمان به 25/21 درصد (P=0.0001) بعد از درمان کاهش پیدا کرد. مصرف مسکن نیز بعد از درمان کاهش یافت. در ضمن عوارض جانبی جدی نیز با مصرف روغن ماهی مشاهده نگردید. دیسمنوره ی شدید از 50 درصد در مرحله ی اول به 2/21 درصد بعد از درمان و پس از دو ماه پی گیری به 8/16 درصد کاهش یافت (P=0.0001). نتیجه گیری و توصیه ها: مصرف کپسول روغن ماهی با دوز دو گرم در روز به مدت 45 روز، سبب کاهش دیسمنوره ی اولیه می گردد. بررسی تاثیر بلند مدت رژیم دارویی به مدت 6 ماه توصیه می گردد.

دیسمنوره از جمله مشکلات معمول زنان است که به صورت انقباضات کولیکی در قسمت پایین و میانی شکم تظاهر می کند.این مطالعه اثرات پرنوشی را ، که مهمترین عامل کاهنده وازوپرسین است ، بر روی شدت دیسمنوه بررسی می کند . شدت درد و میزان ناراحتی در دقایق صفر ، 45 ، 90 ، 120 پس از شروع درد قاعدگی بر روی 59 دختر 25-18 ساله در دو گروه مورد و شاهد اندازه گیری شده است. شدت درد برحسب visual scale  (10-0 ) اندازه گیری می شد. شدت درد در گروه مورد در سیکل با پرنوشی در دقیقه 90 پس از شروع درد به شکل معنی داری کمتر از سیکل بدون پرنوشی بوده و میزان  ناراحتی در دقایق 45 و 90 در این گروه در سیکل با پرنوشی کمتر از سیکل بدون پرنوشی در گروه مورد و گروه شاهد دیده شده است . طول مدت درد در 8 ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی در گروه مورد در سیکل با پرنوشی کمتر از طول مدت درد در سیکل بدون پرنوشی بوده است. پرنوشی در دقایقی که  به شکل فیزیولوژیک باعث بیشترین کاهش وازوپرسین می شود با کاهش شدت درد و ناراحتی همراه بوده است چون افزایش وازوپرسین باعث فعالیت بیشتر میومتر می شود و در کاهش جریان خون موضعی رحم نقش دارد لذا باعث درد قاعدگی می شود. ولی از آنجایی که این اثر موقتی بوده وتحمل مصرف زیاد آب مقدور نمی باشد ، توصیه می شود افراد در دوران قاعدگی از دهیدراتاسیون بپرهیزند تا نیاز به مسکن کمتری داشته باشند.

سابقه و هدف : دیسمنوره از جمله مشکلات معمول زنان است که به دلیل انقباض شدید میومتر و آرتریول های آن به وجود می آید. از جمله عواملی که می تواند باعث انقباض میومتر شده و دیسمنوره را تشدید کند، وازوپرسین می باشد. در این مطالعه اثر پرنوشی که مهمترین عامل کاهنده وازوپرسین است، بر روی شدت درد در دیسمنوره اولیه مورد بررسی قرار گرفته است .مواد و روشها: شدت درد و میزان ناراحتی در دقایق صفر، 45 ، 90 و 120 پس از شروع درد قاعدگی و طول مدت درد در طی ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی بر روی 59 زن 25-18 ساله در دو گروه اندازه گیری شده است. یافته ها: شدت درد در گروه مورد (سیکل با پرنوشی) در دقیقه 90 پس از شروع درد به شکل معنی داری کمتر از گروه شاهد (سیکل بدون پرنوشی) بوده و میزان ناراحتی در دقایق 45 و 90 در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بوده است. طول مدت درد در 8 ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی در گروه مورد نیز کمتر از گروه شاهد بوده است. نتیجه گیری: پرنوشی در دقایقی که به شکل فیزیولوژیک باعث بیشترین کاهش وازوپرسین می شود، با کاهش شدت درد و ناراحتی همراه بوده است. توصیه می شود زنان با دیسمنوره در طی قاعدگی از مایعات بیشتری استفاده کرده و از دهیدراتاسیون بپرهیزند.